Elementy systemu wodnego ogrzewania podłogowego

Rury do ogrzewania wodnego zazwyczaj ułożone są bezpośrednio na izolacji cieplnej przykrytej folią przeciwwilgociową. Mocuje się je do izolacji cieplnej za pomocą listwy montażowej MAXL Slat 2000 oraz innych rodzajów zamocować (klipsy, haki, uchwyty) utrzymujących je w stałym położeniu i następnie zalewa jastrychem. Rury muszą być przystosowane do pracy w temp. do 70 °C i ciśnieniu roboczym do 0,3 MPa. Stosuje się rury z tworzyw sztucznych z barierą antydyfuzyjną, wielowarstwowe z wkładką aluminiową oraz miedziane. Średnice przewodów wynoszą od 12 do 22 mm.

Długość przewodów powinna być tak dobrana, aby poszczególne pętle ułożone zostały z jednego odcinka, dzięki czemu unika się połączeń rur, czyli miejsc najbardziej narażonych na powstawanie nieszczelności.

Odległości pomiędzy przewodami powinny wynosić od 10 do 30 cm. Rury układa się w pętle, które mogą mieć kształt spirali, spirali ze zintegrowaną strzefą przyścienną, meandry lub meandry podwójnej. W praktyce stosowane są także kombinacje tych układów dostosowane do indywidualnych potrzeb.

Izolację cieplną wykonaną ze styropianu, wełny mineralnej lub polistyrenu układa się bezpośrednio na stropie, aby zapewniony był właściwy kierunek przepływu ciepła. Grubość i rodzaj izolacji powinny zostać dobrane z uwzględnieniem wymagań cieplnych budynku oraz przewidywanych obciążeń.

Izolacja cieplna musi mieć należytą gęstość i wytrzymałość na obciążenia, które zapewnią jej sztywność, zapobiegającą przesuwaniu się rur grzejnych. Grubość warstwy izolacji uzależniona jest od tego, czy pomieszczenie znajdujące sie poniżej jest ogrzewane. Grubość warstwy na stropie między piętrami wynosi ok. 5 cm. Podłogi na gruncie i pomieszczenia nad piwnicami wymagają grubszej warstwy izolacji tj. 8-9 cm.

Izolację cieplną należy przykryć izolacją przeciwwilgociową MAXL Laminate 9001, która zabezpiecza izolację cieplną przed przed wilgocią technologiczną z zaprawy cementowej w trakcie układania na niej wierzchnich warstw posadzki.

Rury przykrywa się warstwą jastrychu, który stanowi mieszankę piasku, żwiru i wody oraz cementu. Grubość warstwy jastrychu powinna wynosić ok. 5-6 cm.

Pomiędzy płytą a konstrukcją budynku musi pozostać szczelina tzw. dylatacja o szer. conajmnie 0,5 cm. Dzięki niej podłoga będzie mogła się odkształcać pod wpływem temperatury, bez ryzyka uszkodzenia (popękania) jastrychu. Taśmę dylatacyjną układa się wzdłuż wszystkich ścian, filarów oraz otworów drzwiowych.